The only way is up on saturday

Zaterdagochtend worden we wakker met een druilerig regenbuitje. Net niet genoeg om echt nat te worden, maar wel om alles vochtig te maken. Als dat op de berg ook zo is dan gaat het wel meevallen, maar leuk is anders.

Verplicht om 8:00 beginnen is met zo'n grote groep wandelaars en XXL wielrenners (Stelvio op vanaf Bormio, aan de Zwitserse kant (Umbrail Pas) eraf, dan om de berg heen om bij Prato weer naar de Passo dello Stelvio te fietsen. Wat een helden!). We werden door de politie door het dorpje geleidt en dat lijkt dan heel erg op een wandelmars. Je loopt met zijn allen op een kluitje. Maar nadat we echt op grote weg zijn valt het peleton na drie kilometer uit elkaar. Het is geen wedstrijd en ieder doet de Stelvio in zijn of haar eigen tempo.

Op een kluitje vertrekken om stipt 8:00	Het wordt al snel mooi qua uitzicht, maar dat weer...

Na een kilometer of 7 lopen we samen gewoon ons eigen Stelvio tempo. Soms halen we collega's in, die even later ons weer inhalen, kortom gezellig. We spreken regelmatig met andere wandelaars. We horen de term 'in eigen tempo' echt heel vaak. En dat is heel verstandig.

We lopen inmiddels ergens in de middenmoot	Ook bij een sombere dag is het spectaculair mooi

Het weer gaat over van druilerig naar motregen en we zijn blij met onze jassen. Na een kilometer of 5 houdt het op met regenen en is het aangenaam wandel weer. Als we voorbij de tunneltjes zijn gaat het allemaal nog prima. We kunnen vrij weinig van de weg voor ons zien want het is mistig. Op ongeveer 11 kilometer komen we langs de Italiaanse fourage kraampjes. We hebben niets nodig en lopen gestaag verder.

Vlak bij de energie centrale	Begin van het "vals plat"

We ronden de laatste bochten af voor het 'vals plat' en voelen de wind die daar altijd staat. Het vals plat is een lang deel van de weg die langzaam stijgt. Ongeveer een kilometer of drie waarbij je voor de gek wordt gehouden. Je ogen zeggen plat, maar je benen voelen dat het niet zo is. Gelukkig is daar ook de 15 kilometer plek van de Stelvio For Life. We pakken wat chocolade repen en wandelen door. Het weer wordt steeds slechter en het wordt koud.

Dappere vervoerskeuze	Het publiek blijft je aanmoedigen

Als we op 16 kilometer zijn dan krijgt mijn partner het steeds moeilijker. Door de kou wordt het moeilijk het lichaam warm te houden. Daar waar ik met intermittent fasting wel de berg op kan wandelen zonder al te veel problemen, is het voor haar wat moeilijker. Bij haar begint de kachel leeg te raken. Iets eten is dan op dat wel moeilijker geworden. Je lichaam is tijdens het wandelen niet echt bezig met  chocolade repen omzetten in energie, zonder dat je daar misselijk van wordt. Ik ken dat gevoel maar al te goed van de eerste twee keer dat ik mee deed.

De laatste 3 kilometer zijn voor haar dan ook loodzwaar. Het lijkt een beetje op hoe ik me voelde de eerste keer dat ik de Stelvio op liep. Twintig kilo zwaarder dan nu en ik kon echt niet voldoende lucht binnen krijgen op die hoogte. Op pure wilskracht wandelt ze door, neemt haar rust en sleept ze zichzelf erdoor. Natuurlijk hebben we het gehaald, met aanmoediging van haar lieve collega's op de laatste kilometer. Er waren wel meer mensen onderkoeld geraakt, er liepen verscheidene deelnemers rond met zo'n aluminum dekentje. Gelukkig kregen we een mooie hoodie vanwege de tiende editie en konden we die haar meteen aantrekken. Na een paar koppen warme thee en wat moeilijk naar binnnen gekregen broodjes wordt ze weer een beetje warmer en knapt ze goed op. De tiende editie en voor ons de vierde zit er op.

De eerste boog op ongeveer een kilometer van de Finish	We zijn er. We kijken toch even achterom

Natuurlijk is het daarna groot feest op het plein in Bormio. Iedereen komt om een drankje en een hapje te nuttigen. De cheque met de tussenstand wordt uitgereikt (tussenstand, want tot 1 oktober kan het bedrag van dit jaar nog oplopen). Na de uitreiking is het groot feest met een DJ en dansen. Met name de supporters, want die hebben nog energie!

Toespraken	De burgemeester van Bormio (rechts met zwarte jas) heeft zojuist de cheque  uitgereikt.

Het was weer onvergetelijk. Het is een verslavend evenement. We hebben ons al weer ingeschreven voor de 2023 editie! Weer wat wijzer over hoe je die  berg op moet komen.

We willen een ieder die ons en Stelvio For Life sponsort bedanken. Ook degenen die ons die dag de berg op hebben gedacht, geholpen, gewhatsappt enzovoort, bedankt. Ook speciaal dankje voor mijn toffe collega die de wandelimpressie gedurende de zaterdag heeft gemaakt met de foto's die we wel de berg af konden krijgen!