We wandelen vandaag in het Limburgse Heuvellandschap. De klimspieren moeten aan het werk gezet worden! Vanuit Mechelen (NL) gaat de tocht naar Gulpen, het plateau van Margraten, dalen we af naar Stokhem en wandelen we terug naar Gulpen over de Dolsberg. Vandaaruit gaat de tocht naar Nijswiller en via Hilleshagen weer terug naar Mechelen. We volgen een stuk van het Krijtlandpad (Streekpad 7) en zoeken onze eigen weg om een rondwandeling te maken. Na deze wandeling van 25 kilometer hebben we 484 meter hoogtemeters in de benen. Maar we genieten vooral van alle mooie uitzichten die Limburg ons biedt.

 We starten de wandeling vanaf de parkeerplaats achter de Sint Johannes de Doperkerk in Mechelen. We wandelen langs de drukke Hoofdstraat naar beneden tot aan de Geul. Voorbij het Tweede wereldoorlog monument gaan we rechts om vervolgens links de Kieschboom in te gaan. Deze straat gaat al snel over in een 'holle weg'. We wandelen de heuvel op richting het Dunnenboch.

 Vrijwel bovenaan worden we getrakteerd door het eerste fraaie uitzicht.

 

Iets verder lopen we langs het 'Bokkenrijderskruis'. Een zogenaamd Moord- of Veldkruis. Dit soort kruizen zijn overal te vinden in Limburg (en in heel Nederland). Ze zijn vaak geplaatst ter herdenking van een ongeluk of in sommige gevallen een moord. In dit geval een Capucijner die aldaar werd vermoord voor het collectegeld dat hij bij zich droeg. Zie ook het korte verhaal op Veldkruizen in Zuid-Limburg. Het kruis bevindt zich ongeveer 10 meter het bos in!

We vervolgen de tocht langs de boszoom. Als we weer het bos in wandelen gaan we direct naar links de heuvel af. Het is een officieel pad, maar er liggen veel bomen op en het is steil naar beneden. Onderaan gekomen gaan we naar rechts en vrijwel direct weer naar links om langs een weiland richting de Verlorenkostweg te wandelen. We wandelen weer naar boven richting een Camping/Bungalowpark. Eenmaal boven lopen we daar het parkeerplaats op aan de Panoramaweg om te genieten van het uitzicht (en natuurlijk de spieren even rust te geven). We lopen voorbij de parkeerplaats en dalen af via de Steenkuil. Ook dit is een 'holle weg'. Deze voert ons Gulpen in. We wandelen via een trapje en een mooi pad langs een beekje richting de Rijksweg. Deze steken we over en komen midden in Gulpen uit. De terrasjes zijn er zeer verleidelijk uit en er wordt op deze mooie lentedag goed gebruik van gemaakt, maar we lopen toch maar door. We gaan weer omhoog. Via de Dorpstraat lopen we de Beversbergweg in. Op het kruispunt besluiten we de Heerselseweg in te lopen. Dat is eigenlijk rechtdoor. Achteraf blijkt dat wel de leukste optie te zijn.

We wandelen omhoog richting het plateau van Margraten. Dit plateau ligt op ongeveer 140 meter hoogte en is het grootste plateau in Limburg. Het is voornamelijk in gebruik als landbouwgrond. Voordat we boven zijn komen we langs een zwaar vervallen huis. Een monument aan een bombardement uit de tweede wereldoorlog waarbij de hele familie is omgekomen. Blijkbaar een noodlottig ongeval volgens het commentaar op Veldkruus.nl. 

We lopen verder om bij 'Aen 't Gericht' uit te komen. Naar verluidt stond hier een galg en was dit in gebruik als executieplaats. Als afschrikmiddel is de locatie zeer treffend gekozen, met zijn twee omhooglopende wegen en de derde weg op het plateau! De plaquette alhier ontzenuwd het verhaal echter en geeft aan dat de galg iets verderop heeft gestaan.

We vervolgen de tocht over het plateau. We blijven een beetje aan de rand en zie steeds de vlakte aan de linkerhand en regelmatig de dalende wegen aan de rechterhand. Wij zijn echter op weg naar de 'Dodemanweg'. Een beruchte weg waar menig wielrenner van gehoord heeft (Doodeman). De Dodemanweg is een helling van 14%! Gelukkig lopen wij hier naar beneden. Het is wel oppassen geblazen want zoals gezegd je komt hier wel eens een wielrenner tegen. Gelukkig is er ook een wijngaard aan deze weg gelegen en is het uitzicht wonderschoon!

Eenmaal weer beneden zijn we in Stokhem. We slaan rechtsaf richting Wijlre. We laten Wijlre echter links liggen en wandelen langs een schietvereniging richting gemeenschap Beertsenhoven. In Beertsenhoven hebben we de keuze langs of over de Dolsberg te gaan. Natuurlijk kiezen we over. Ook dat is weer een steil pad. Een groep fietsers (ATB) maken hier ook gebruik van. Maar een aantal van hen komen er al snel achter dat éénmaal afgestapt het onmogelijk is om weer op te stappen. Het is eenvoudigweg te steil om voldoende vaart te maken. Dus die wandelen ook naar boven. Boven aan gekomen blijkt de beloning groot!

We wandelen het pad helemaal af en komen uiteindelijk weer in Gulpen uit. We lopen weer over de Dorpstraat en komen weer bij de terassen uit. Dat ziet er inmiddels nog verleidelijker uit. En nog gezelliger! Snel de Rijksweg weer oversteken en weer verder. En dan komen we uit bij een trap. Dat blijkt voor mij een hele uitdaging te zijn. Ineens moeten mijn spieren een hele andere beweging maken dan ze tot nu toe hebben gedaan. Na zes hele treden(!) moet ik zowaar op adem komen. Daarna gaat het weer prima, maar het blijft een gedenkwaardig moment.

We komen uit het het Mariamonument dat Gulpen overziet. We hebben wederom een mooi uitzicht over Gulpen. Maar het pad voert ons alweer naar beneden. Wederom over een trap met her en de diepe treden. Daarna een stukje over de weg, die ook enorm in trek is bij wielrenners (de Gulperberg). We slaan af voor een boerderij en lopen over een pad naar de Rijksweg, deze steken we direct over. Let goed op: dit is een drukke weg en er is geen oversteekplaats. We lopen langs Kasteel Wittem naar Wittem. We wandelen de Van Plettenbergweg in. Deze volgen we tot we bij een pad naar links tegenkomen. Dit pad ligt tussen twee velden in. Het heet Gerarduspad. Die naam zijn we ook al tegengekomen bij het 'Bokkenrijderskruis'. 

We komen uit op de Cartilserveldweg en gaan links. We wandelen langs een WO-II monument en komen uit bij Eyserlinde. De Eyserlinde is een bekend uitkijkpunt en historische plek tussen Eys en Wittem. Hier heeft ooit een honderjarige linde gestaan. Hier is ook een oorlogsmonument.

We steken de weg over en lopen over de Karstraat. Deze straat markeert de grens tussen Eys en Wittem. We volgen deze straat een lange tijd en nemen dan de Schutsbergweg richting Nijswiller. Dit blijkt wederom een fietsuitdaging te zijn getuige de vele wielrenners. Maar we zien dat ook de auto's langs de bomen moeten kunnen.

 In Nijswiller steken we weer de Rijksweg over (druk!). We lopen de Biesweg in. We stijgen weer! Bijna aan de top is een modelvliegtuig vliegveld! Een eenzame piloot uit Duitsland is hier aan het vliegen. Natuurlijk kijken we even mee!

In Hilleshagen aangekomen gaan we Heibergsweg volgen. Weg is misschien een groot woord. Het is een smal pad dat ons om Hilleshagen het dal in voert. Na het dal wandelen we weer naar boven en lopen langs een 'holle weg' langs een camping. Even een stukje verder bevindt zich boven on het terras van een wijndomein. Het terras is open en het klinkt als een gemoedelijk uitje voor de mensen die daar zitten. Wij volgen het pad en komen uit bij een doorwaadbare plaats door de Hermensbeek. De koeien hebben zich hier verzamelt en lessen hier hun dorst. 

Hierna gaat de weg over in asfalt en lopen we door naar Mechelen. Na 25 kilometer is het onze beurt om op een terrasje heerlijk wat te drinken en wat lekkers te eten!

Start- en Eindpunt: Parkeerplaats aan de Goerschenweg, Mechelen. 

Horeca:

• Mechelen
• Gulpen
• Hoeve Blankenburg
• Wittem

 GPX